افسرده و غمگین زیر نــم نــم بــاران پناه می برم به یارم

تا که یارم آرام کند با زمزمه های شیرین این دل بیقرارم

چند روزیست شده ام چون فرهاد کوه شکن بی تاب شیرینم

حاضرم چون او در هم شکنم کوها را تا بدست آورم دل یار نازنینم

سروده خانم فتحی

بزن باران شادي بخش جهان را...

به باران شوق و شيرين كن زمان را...

به يام غرقه در خون ديارم...

به پا كن پرچم رنگين كمان را...

بزن باران كه بيصبرند ياران...

نمان خاموش گريان شو به باران...

بزن باران بشوي آلودگي را...

ز دامان بلند روزگاران...

بزن باران بهاران فصل خون است...

بزن باران كه صحرا لاله گون است...